Dioràma Poetico Arbëresh
Un anno fa, Mamma,
silenziosamente volavi in Cielo
per essere “prigioniera” del meritato Paradiso
dopo una straordinaria esistenza
da fervente Cristiana,
Sposa esemplare
e Madre amatissima.
Un rimpianto, tuttavia.
Nel lieto mattino della Pasqua 2013
ho guardato con tristezza il telefono muto:
non ho potuto più chiamarti,
Mamma mia adorata,
per farti gli auguri.
Tu eri già nella tua Pasqua.
La tua immagine quasi si sfoca nel ricordo,
ma la voce vive ancora
e dalla lontananza si fonde con il tuo cuore,
nel mio cuore, Mamma!
E questo vuole essere solo un ciao,
non un addio…….
[In lingua albanese]
Një vièt pràpa, Mëmë,
dàlë e qet hìpëje ka Kièllëza
pët ìshe “burgëtàre” Pariàsit meritojëtur
pësàna një gjellë jashtëzakonshëm
si Krishtère ethellë,
Shòqe shëmbollòr
dhe Mëmë shum e dashuruòj.
Një keqàrdhje, megjithàtë.
Ka mëngjèsi i gëzùar Pàshqëvet 2013
u varèva me trishtuarì telèfënin mënguòj:
nëngë mund të sërìta më,
Mëma ìme adhuròjtura,
pët të bëja Urìmet.
Ti ìshe që tanì te Pàshqëja jòte.
Shëmbëlltyrëja jòte pothuàj fishkùret ka kujtìmi,
por vùxha rron edhè
e kàha largësìja shkrìhet me zëmërën jòte,
bërënda zëmërës ìme, Mëmë!
E ki do jet mëse një mirupàfshim,
jò një lamtumirë…….